Szkody komunikacyjne

Dochodzenie roszczeń związanych z wypadkiem komunikacyjnym, jest możliwe w oparciu o różne zasady odpowiedzialności osoby, która wyrządziła szkodę. Osoba ta może odpowiadać albo na zasadzie ryzyka albo na zasadzie winy.

Odpowiedzialność na zasadzie ryzyka występuje bardzo często w wypadkach komunikacyjnych, w których na skutek ruchu pojazdu mechanicznego spowodowano uszczerbek na zdrowiu osoby poszkodowanej. Typowym przykładem odpowiedzialności sprawcy wypadku na zasadzie ryzyka jest potrącenie pieszego. W ramach tej zasady w postępowaniu sądowym poszkodowany musi udowodnić sprawcy okoliczności wypadku (w tym wykazać, kto spowodował wypadek), szkodę i jej zakres oraz związek przyczynowy pomiędzy doznaną szkodą a wypadkiem. Poszkodowany nie musi natomiast udowodnić sprawcy wypadku winy.

W ramach odpowiedzialności na zasadzie ryzyka, sprawca wypadku może uwolnić się od odpowiedzialności tylko w konkretnych i ograniczonych sytuacjach, tj.:

1. gdy szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej;
2. gdy szkoda nastąpiła wyłącznie z winy poszkodowanego;
3. gdy szkoda nastąpiła wyłącznie z winy osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności.

Odpowiedzialność na zasadzie winy wystąpi wtedy, gdy szkoda będzie konsekwencją zderzenia się dwóch lub większej ilości pojazdów mechanicznych. Wówczas poszkodowany oprócz wykazania okoliczności i sprawcy wypadku, wyrządzonej szkody i związku przyczynowego pomiędzy doznaną szkodą a wypadkiem, powinien wykazać również, że zachowanie sprawcy wypadku było zawinione. Nie chodzi tu wyłącznie o winę umyślną sprawcy, z którą mamy do czynienia wtedy, gdy sprawca chce wyrządzić drugiemu szkodę lub co najmniej świadomie godzi się na powstanie takiego skutku. Odpowiedzialność sprawcy wypadku nastąpi również, gdy do powstania szkody dojdzie z winy nieumyślnej, czyli w wyniku niedołożenia przez sprawcę należytej staranności.

Poszkodowany w wypadku komunikacyjnym, w związku z doznanym kalectwem bądź uszczerbkiem lub rozstrojem zdrowia, może dochodzić roszczeń z tytułu zadośćuczynienia za krzywdę, odszkodowania i comiesięcznej renty. Podstawy dochodzenia roszczeń w tym zakresie są tożsame z przepisami o roszczeniach, które może sformułować poszkodowany pacjent za błędy medyczne w toku leczenia.